„Na Wilię, na Święta na Rok Nowy

życzenia szczęścia znów nad światem mkną.

Niech moc truchleje, a nadziei płomyk

Niechaj ogrzeje ciepłem swym nasz dom.”

W imieniu drużyn i gromad Środowiska 254 pragniemy złożyć gorące życzenia, by Święta Bożego Narodzenia przyniosły naszym Rodzinom nieco wytchnienia od codzienności, nieco refleksji nad Dobrą Nowiną, nieco wzmocnienia rodzinnych i duchowych więzi.

Nowy Rok niech będzie pomyślny i przyniesie wiele radości. A tym, którzy mają postanowienia noworoczne - niech pomoże je spełnić.

Czuwaj!

Instruktorki i instruktorzy z 254-ek

PS Na tegorocznej Wigilii harcerskiej doliczyliśmy się 117 zuchenek, zuchów, harcerek, harcerzy, instruktorek i instruktorów naszego Środowiska! Policzona została też nasza najmłodsza, półroczna "zuchenka" Łucja :-). Cieszymy się, że jest nas tak dużo - oby za rok było jeszcze więcej!

PPS Do Galerii wgrywają się właśnie pozostałe zdjęcia z Wigilii. Zajrzyjcie tam niedługo i popatrzcie jak się bawiliśmy!

Już jakiś czas temu, 21 listopada, odbyła się nietypowa zbiórka "Leśnych Duszków". Wyjątkowo oprócz zuchów bawili się na niej również ich rodzice! Gromada od kilku zbiórek zdobywała sprawność „Słoneczko/Wilczek”, która pozwoliła nam przenieść się do czasów pierwszych zuchów. Poznaliśmy ważne postacie, które tworzyły ruch zuchowy, dowiedzieliśmy się jak wyglądały pierwsze zbiórki gromad, a nawet poznaliśmy ich tajne hasło! Cofając się myślami w czasie, postanowiliśmy dowiedzieć się też nieco o czasach, kiedy to nasi rodzice byli zuchami i harcerzami. A nie ma na to lepszego sposobu, niż zaprosić ich, by sami nam o tym opowiedzieli! Rodzice nas nie zawiedli. Stawili się licznie i z ogromną chęcią rozmawiali z nami o swoich obozach i innych przygodach z dzieciństwa. Oprócz tego z wielkim zaangażowaniem wzięli udział w “Międzypokoleniowym turnieju gier i zabaw”, podczas którego wraz z zuchami bawili się w kapsle, kolory, gumę, klasy i wiele, wiele innych. Zarówno dzieci, jak i rodzice z uśmiechem na ustach brali udział w kolejnych konkurencjach. Myślę, że cały turniej można podsumować tak: mimo, że dzieli nas wiek, to łączą nas zabawy! :) Zbiórka ta była świetnym zwieńczeniem zdobywania sprawności, którą zuchy otrzymały pod jej koniec. Jeszcze raz, w imieniu kadry, dziękujemy rodzicom za przybycie i za tak wielkie zaangażowanie! Po minach i słowach wszystkich uczestników widać było, że zbiórkę można zaliczyć do bardzo udanych.

Zachęcamy do obejrzenia zdjęć w galerii!

Podobnie jak rok temu, również w tym roku Krąg Instruktorski „Koniczyna” przy Środowisku 254 WDHiGZ wyjechał na weekendowe podsumowanie Akcji Letniej 2017 i wspólne planowanie kolejnego roku działania. W wyjeździe oprócz instruktorów i przyjaciół Kręgu wzięli udział zastępowi oraz zaproszeni przez nich harcerze z drużyn „Matecznik” i „Knieja”, a także większość przybocznych z naszego środowiska.

W czasie obrad starszyzny młodsi mieli możliwość wziąć udział w zorganizowanych dla nich przez Krąg różnorodnych zajęciach świetlicowych i terenowych w okolicy Ośrodka Szkoleniowego-Wypoczynkowego ZHP „Perkoz”, w którym nocowaliśmy. Było terenoznawstwo, było ratownictwo, był geocaching.

„Perkoz” to ośrodek położony nad malowniczym jeziorem Pluszne, w lesie niedaleko Olsztynka. Pogoda nam dopisała, humory również i wszyscy dobrze wspominamy wyjazdowy czas. Omówiliśmy zakończony obóz, zapisaliśmy wnioski (np. na następny obóz uczestnicy nie zabierają telefonów komórkowych, za to zastępy dostaną na wyjścia radiotelefony a wszyscy będą pisać listy, to straszne ;-) ), zaplanowaliśmy pracę środowiska aż do wakacji, przegadaliśmy sprawy finansowe, kwatermistrzowskie, kwestie promocji i współpracy. Mamy też już jeden zwariowany pomysł na następną jesień.

Zapraszamy do zapoznania się ze wspomnieniami uczestników.

Co mi się podobało w Perkozie? Samo miejsce na półwyspie pośród lasu, gdzie z trzech stron otacza cię piękne jezioro zapiera dech w piersiach. To miejsce jest wprost idealne, żeby przyjechać w weekend i odpocząć od natłoku różnych spraw. Podobała mi się również miła atmosfera panująca między uczestnikami wyjazdu.

Piotr

Uważam, że inicjatywa wyjazdu to był świetny pomysł. Dobór form w odpowiednich proporcjach, znakomita atmosfera i urokliwe miejsce.

Grzesiek

Bardzo urokliwe miejsce i miła obsługa. Moim zdaniem duże podziękowania należą się naszym przyjaciołom, którzy prowadzili zajęcia dla harcerzy, przez co kadra 254-tych mogła skupić się na obradach o środowisku. Największe brawa dla pwd. Zosi Gudaszewskiej, która wybierała ośrodek, atrakcje i organizowała wyjazd.

Janek

Pobyt wypełniony był pracą i zabawą. Znaleźliśmy też czas na wspomnienia. Przy sobotnim kominku wspominaliśmy autorytety harcerskie, których nie ma już wśród nas. Młodzi harcerze korzystali z pięknej pogody i ślicznej okolicy uczestnicząc w grze terenowej.

Wszystkim czas umilała mała Łucja do której stała kolejka cioć, wujków i babć.

Dziękujemy za mile spędzony czas.

Iza i Wojtek

Na wycieczce do „Perkoza” podobały mi się zajęcia w terenie. Podobał mi się czas spędzony na nauce wyznaczania azymutów, co przydało się przy geocachingu. Fajna była też wycieczka na zamek w Nidzicy i ciekawe opowieści pana przewodnika. Jedną z rzeczy, które podobały mi się najbardziej, było doskonałe położenie ośrodka - nad samym jeziorem - oraz świeże powietrze i piękna pogoda. Nie zabrakło nam wolnego czasu na odpoczynek.

Będę bardzo miło wspominał ten wyjazd, zwłaszcza jego uczestników i prowadzących zajęcia.

Tomek

Podobały mi się zajęcia w terenie i w Ośrodku, zwłaszcza podchody. Mieliśmy też okazję bliżej się poznać w czasie wolnym, porozmawiać z innymi harcerzami.

Wyjazd był dobrze zaplanowany, kadra była fajna i przepyszne były jagodzianki.

Ania

Wyjazd do Perkoza, tak jak zeszłoroczny do Załęcza, uważam za naprawdę udany. Najbardziej podobała mi się gra związana z geocachingiem. Mogę także ogłosić, że jagodzianki z Olsztynka są najlepszymi jakie kiedykolwiek jadłam. Szkoda, że z powodu dużej ilości zabranej na wyjazd nauki nie miałam możliwości uczestniczyć we wszystkich zajęciach.

Zosia

Wyjazd był fantastyczny. Mieliśmy dużo czasu dla siebie, były także gry terenowe i zajęcia z pierwszej pomocy. Najbardziej podobała mi się wycieczka do zamku w Nidzicy - najlepsza była sala tortur! Mam nadzieję, że w przyszłym roku będzie podobny wyjazd.

Hanka

Wyjazd bardzo mi się podobał. Najfajniejsza była wycieczka do Nidzicy i zwiedzanie, zajęcia były pouczające a obiady pyszne. Super spędzony czas z nowo poznanymi ludźmi.

Oliwia

Palmiry już dawno za nami, ale nigdy nie jest za późno, by powspominać wspólnie spędzony czas i obejrzeć trochę zdjęć! Zapraszam do lektury tekstu druhny Asi i do zajrzenia do naszej galerii.

pwd. Zofia Gudaszewska

21.10.2017 nasze środowisko wzięło udział w 57. Centralnym Zlocie Młodzieży PTTK "Palmiry". Jak co rok na trasę rajdu wyruszyły drużyny harcerskie „Matecznik” i „Knieja”, a także po raz pierwszy gromada zuchowa „Leśne Duszki”. Mimo niesprzyjających warunków pogodowych wyzwanie prawdziwego „Łazika” podjęło aż 18 zuchów. Nie straszne nam były trudy wędrówki i razem z uśmiechem na ustach pokonaliśmy ok. 10-kilometrową trasę. Idąc, obserwowaliśmy bacznie przyrodę Puszczy Kampinoskiej. Zuchy miały okazję by zgłębić swoją wiedzę i podszlifować umiejętności zdobywając sprawności „Fotoamatora”, „Meteorologa” i „Ptasiego opiekuna”. Wszyscy się bardzo zaangażowali w tworzenie fotorelacji z naszej przygody, a najlepsze zdjęcia można było wysłać na nasz konkurs fotograficzny. Postanowiliśmy też, jak na „Leśne Duszki” przystało, posprzątać nieco w lesie, bo raziły nas bardzo śmieci porozrzucane między drzewami. Zorganizowaliśmy nawet konkurs na patrol, który zbierze najwięcej śmieci. Należy jednak pamiętać, że nie liczy się kto wygrał, ale to że mogliśmy zrobić coś dobrego i pożytecznego dla lasu, jego mieszkańców i innych osób, które tak jak my będą po nim chodzić. Po dotarciu na polanę w Pociesze, która była metą całego rajdu, zjedliśmy pyszną, ciepłą grochówkę, odpoczęliśmy i spotkaliśmy się z innymi drużynami i gromadami. Podczas rajdu poznaliśmy również historię cmentarza w Palmirach i dowiedzieliśmy się, że zlot jest formą uczczenia pamięci o poległych bohaterach, którzy są na nim pochowani. Zmęczeni, ale zadowoleni bezpiecznie wróciliśmy do swoich domów.

Mam nadzieję, że wszyscy uczestnicy świetnie się bawili i jeszcze nie jeden raz przyjdzie nam się spotkać na szlaku.

Joanna Siatecka, przyboczna 254 WGZ „Leśne Duszki”

Czuj! i Czuwaj!

Nowy rok harcerski rozpoczął się na dobre Harcerskim Startem 2017 oraz Galą z okazji 60 – lecia Hufca Warszawa-Żoliborz, które miały miejsce w sobotę, 7 października. Pierwsze zbiórki zuchowe i harcerskie już za nami, natomiast smak wakacji jeszcze pozostaje! Aby przez chwilę poczuć zapach lasu i powspominać nasze letnie przygody zapraszam do zapoznania się z podsumowaniem tegorocznego obozu środowiska 254 oraz jego przyjaciół przygotowanym przez druhnę Joannę Siatecką (zamieszczonym poniżej).

Miłej lektury!

pwd. Zofia Gudaszewska

Druhny, druhowie, zuchy i rodzice!

Nowy rok szkolny 2017/2018 ruszył już pełną parą, część drużyn ma już za sobą pierwsze zbiórki, a wypadałoby jeszcze podsumować nasz tegoroczny obóz!

W tym roku spędziliśmy razem niezapomniany czas nad Jeziorem Białym w Samociążku wraz z naszymi przyjaciółmi z 121 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Feniks” i 53 Drużyny Harcerskiej Nieprzetartego Szlaku „Po Horyzont”. Na pewno był to miesiąc pełen dobrej zabawy, nauki nowych umiejętności i wyzwań stawianych przed nami każdego dnia. Każdy z nas wrócił do domu nie tylko z plecakiem pełnym brudnych, mokrych ubrań, czy nowym zestawem siniaków, ale też głową pełną piosenek i pomysłów oraz chęci do dalszej harcerskiej działalności.

Przez cały obóz zuchy i harcerze zdobywali nowe sprawności, stopnie i wiele innych. W każdej drużynie ciągle coś się działo i nigdy nie było nudno.

Drużyny „Matecznik”, „Knieja” oraz „Feniks” połączyły w tym roku siły, wcielając się w chłopów. W trakcie trwania obozu harcerze poznawali zarówno trudy, jak i uroki wiejskiego życia.

W nieco bardziej zamierzchłe czasy przenieśli się członkowie drużyny „Po Horyzont”. Zamieszkali oni bowiem w piastowskim grodzie, który oczywiście, jak na prawdziwych Piastów przystało, wybudowali własnymi rękami.

Jeszcze dalej w przeszłość wybrała się gromada „Leśnych Duszków”. W ciągu kolonii zuchy udały się aż do prehistorii, podążały śladami swoich przodków – Duszkiniowców – i dowiadywały się jak wyglądało życie na Ziemi tysiące lat temu.

Gromada „Dębowa Brać” ruszyła na pomoc plemieniu hawajskiemu, które wysłało ich na trudną, choć fascynującą misję. Płynąc na Hawaje, odwiedzili wiele różnych krajów i dowiedzieli się dużo o ich kulturze. Nie zabrakło też miejsca na fantastyczny taniec hula! :)

Wszystkie drużyny i gromady miały szansę na wspólną zabawę i rywalizację podczas Olimpiady i Festiwalu obozowego „Gwiazdogranie”. Zarówno zuchy, jak i harcerze wykazali się licznymi talentami. Znaleźli się wśród nich wspaniali sportowcy, muzycy i aktorzy.

Nad całym obozem pieczę sprawowało niezastąpione Zgrupowanie, bez którego ten obóz nigdy by się nie udał. Ich motto – „per aspera ad astra”, czyli „przez trudy do gwiazd” – przyświecało nam przez cały wyjazd i myślę, że wielu czerpało z niego w swoim obozowym życiu.

Trzeba przyznać, że pogoda nas nie rozpieszczała. Często towarzyszyły nam deszcze i burze, ale mimo tego, że bywało ciężko, wszyscy dzielnie stawialiśmy czoła żywiołowi i wróciliśmy cali i zdrowi do Warszawy.

Myślę, że tegoroczny obóz można uznać jak najbardziej za udany i pozostaje nam jedynie czekać na przyszłe wakacje, by znów przeżyć taką przygodę! :)

Joanna Siatecka, przyboczna 254 WGZ „Leśne Duszki”

W związku z tragiczną sytuacją, która dotknęła naszą bratnią organizację Naczelnik ZHP wydała rozkaz specjalny, ogłaszając na dzień 13.08 żałobę.

Poniżej znajduje się treść kondolencji przekazanych bratniej organizacji oraz Okręgowi Łódzkiemu ZHR.

,,Druhny i Druhowie !

Wstrząśnięci wydarzeniami na Waszym obozie harcerskim łączymy się w cierpieniu i bólu z osobami poszkodowanymi. Przekazujemy wyrazy najszczerszego współczucia rodzinom ofiar oraz wyrazy solidarności z całym Waszym środowiskiem.

Czuwaj!

Instruktorzy z 254 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Gromad Zuchowych (hufiec ZHP Warszawa-Żoliborz)"

Dzisiaj w nocy nad terenem obozu przeszła burza. Silnie wiało i padało. Nikomu nic się nie stało, trochę zmoklimy, ale już o 23-ciej było po wszystkim i poszliśmy spać. Koło 2giej nad ranem przeszła przez obóz jeszcze jedna, mała burza - nie było juz wiatru, tylko mocno padało. Teraz pogoda jest pochmurna, ale już schniemy, jest chłodno i przyjemnie.

Czuwaj!

hm. Dariusz Brzuska

Komandant obozu

Wczoraj wieczorem wszyscy oglądaliśmy film "Sing" w leśnym kinie, które specjalnie do nas przyjechało! :)

Dzisiaj rano zuchy z Dębowej Braci miały zwiad po obozie a potem odbyły podróż z Maroka (gdzie uczyły się pleść dywany) do Indii (gdzie trafiły na święto kolorów - Holi)!

Harcerze natomiast odbyli grę pod nazwą Gothic. Gra polegała na poszukiwaniu różnego rodzaju artykułów dzięki którym ostetecznie udało się odkryć skarb.

Po więcej zdjęć zapraszamy do naszej galerii zewnętrznej (klik na górze w menu)!

Wczoraj o 17-tej miał miejsce apel z okazji 73. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Zuchy i harcerze minutą ciszy uczcili pamięć o Powstańcach. Druh Paweł Błoński wygłosił z tej okazji gawędę, a wszyscy zaśpiewali piosenkę „Pałacyk Michla”.

Dzisiaj w nocy przez obóz przeszła burza z bardzo silnym wiatrem, ale poza tym, że kilka osób zmokło to nikomu nic się nie stało. Harcerze mieli nocną pobudkę przy okazji deszczu, ale zuchy nie zauważyły, że przeszła ulewa 😊.

Teraz zuchy i harcerze są już po śniadaniu, suszymy się po nocnej zawierusze, wszyscy w dobrych nastrojach.

Na drugim brzegu jeziora złamało się drzewo, które przydryfowało do nas na kąpielisko. Teraz pogoda jest słoneczna, choć co jakiś czas słońce chowa się za chmurami. Zapowiada się ciepły dzień!

W sobotę rozpoczęliśmy obóz w Samociążku! Praca wre. Harcerki i harcerze dzielnie budowali wczoraj pionierkę namiotową - jeszcze trochę i każdy będzie miał swoją wyjątkową, wygodną pryczę.

Pogoda była słoneczna i upalna, więc dzieci miały możliwość wykąpać się w jeziorze. Wieczorem na zachodzie widać było błyski, bo jakaś burzowa chmura się w okolicy plątała. Udało się jednak za brdzo nie zmoknąć - burza przeszła bokiem. Humory dopisują, wczoraj wszyscy zasnęli, zmęczeni całym dniem z piłą, siekierką i młotkiem w dłoni.

Ciekawe co przyniesie nowy dzień?

Rozpoczął się obóz harcerski 254-tych!

Dziś o 7.30 ekipa harcerzy ruszyła na swoją 26-dniową przygodę. Już o 13 dotarli do swojego nowego domu - lasu, niedaleko miejscowości Samociążek.

Pogoda dzisiaj dopisała, słońce świeciło, ale upału nie było. Na leśnych drogach po ostatnich ulewach jeszcze jest sporo błota, ale nie było ono zbyt dużą przeszkodą w pierwszych pracach zmierzających do zbudowania obozu.

Namioty są już rozstawione, wszyscy mają gdzie spać, na dzisiaj koniec prac pionierskich, bo już ciemno! Zdjęcia obiecano na jutro - więc wypatrujcie!

A za chwilę na obozie rozpocznie się odprawa kadry. Ciekawe co uda im się ustalić...? :-)

(Powyższa informacja jest pisana spoza terenu obozu przez dzielnego skrybę - Dorotę. Postaram się raz na kilka dni zamieszczać informację o tym, co dzieje się na obozie. A może i kadrze uda się tu czasem coś wrzucić? Choć może lepiej niech się zajmą dobrą zabawą z harcerzami :D)

Dobrej nocy!

W niedzielę, 11 czerwca 2017r. miało miejsce Zobowiązanie Instruktorskie Asi Skiby.

Wszystkie przygotowania do tej uroczystości odbywały się w tajemnicy przed Asią. Wykorzystalićmy okazję, źe Asia chciała uczestniczyć w Harcbiegu i zamierzała pokonać trasę rowerem. W związku z tym Natalia "spontanicznie" postanowiła dołączyć się do niej i zaproponowała przejazd nad Wisłą. Tam nieoczekiwanie Asia natknęła się na Szymona B., wykonującego ćwiczenia na przyrządach siłowni publicznej. Szymon powiedział, źe teź uczestniczy w Harcbiegu. To nieoczekiwane spotkanie nie wzbudziło jeszcze u Asi podejrzeń. Dopiero zarekwirowanie jej roweru przez Agnieszkę KB było zaskoczeniem i w tym momencie Asia zdała sobie sprawę z zaistniałej sytuacji.

Agnieszka przypomniała jej trećć Zobowiązania i zapytała się czy chce złoźyć Zobowiązanie Instruktorskie. Padła twierdząca odpowiedż i dla Asi zaczął się "mini sprawdzian".

Asia w czasie biegu podsumowującego miała okazję wykazać się:

*tężyzną fizyczną,

*logicznym myćleniem (musiała rozwiązać zagadki),

*umiejętnoćcią pomocy (dostała za zadanie uczesać "zuchenkę", która sama nie umiała sobie poradzić),

*znajomością koreańskich piosenek (to ze względu na zainteresowania Asi),

*zdobywaniem "środków finansowych" (zadanie polegało na uzbieraniu przy pomocy pałeczek jak największej liczby groszaków),

*a takźe wykonaniem żurawia z origami.

Przechodząc wszystkie punkty Asia, zgodnie z "leśnoduszkowym" zwyczajem, musiała zdobyć na swoim liściu dobre duszki. Nie bez powodu duszki miały kolor niebieski - kolor stopnia przewodnika. Asia sprawiła się znakomicie, a że juź wcześniej, podczas próby udowodniła, że jest gotowa zostać instruktorką, nikt nie miał wątpliwoćci, że szybko upora się z dodatkowymi zadaniami.

Wszyscy czekaliśmy na ten ważny moment. Cała uroczystość odbywała się na Cyplu Czerniakowskim, na terenie Harcerskiego Ośrodka Specjalności. Po wykonaniu zadań Asia przyszła do ogniska, gdzie czekała na nią spora gromadka gości, w tym takźe jej rodzice.

Nad Wisłą, przy blasku ogniska i promieniach zachodzącego słońca Asia złożyła Zobowiązanie Instruktorskie. Potem były życzenia, piosenki, zdjęcia i słodki poczęstunek przygotowany przez mamę Asi. Radosny nastrój był udziałem wszystkich zebranych. Na pamiątkę Asia dostała korkowo-magnetyczną tablicę z przypiętymi wieloma źyczeniami, takźe od osób nieobecnych.

Asiu! Jeszcze raz serdecznie gratulujemy i życzymy sukcesów na instruktorskiej ścieżce.

W Galerii już są zdjęcia z Zobowiązania Instruktorskiego Asi! Zapraszamy do oglądania!